Siarczan amonu to jedno z najczęściej stosowanych nawozów azotowych w uprawie borówki amerykańskiej. Jego główną zaletą jest zdolność zakwaszania gleby, co jest kluczowe dla prawidłowego wzrostu tej rośliny. Borówka wymaga kwaśnego podłoża o pH w granicach 3,8–5,2, a siarczan amonu doskonale wpisuje się w tę potrzebę. Oprócz dostarczania azotu w formie amonowej (NH4+), który jest dobrze przyswajalny przez korzenie, nawóz ten wzbogaca glebę w siarkę, co ma pozytywny wpływ na rozwój roślin. Warto jednak wiedzieć, kiedy i jak go stosować, aby zapewnić maksymalne korzyści dla uprawy. Nieprawidłowe nawożenie może prowadzić do niepożądanych skutków, takich jak nadmierny wzrost wegetatywny kosztem plonowania czy zwiększona podatność na choroby. W tym artykule szczegółowo omówimy optymalne terminy aplikacji, dawki oraz metody stosowania siarczanu amonu w uprawie borówki amerykańskiej.
Optymalne terminy stosowania siarczanu amonu
Najlepszy czas na aplikację siarczanu amonu pod borówkę to okres wczesnej wiosny oraz późnego lata. Pierwsze nawożenie wykonuje się na początku sezonu wegetacyjnego, zazwyczaj w marcu lub na początku kwietnia. W tym czasie rośliny budzą się z zimowego spoczynku i zaczynają intensywnie rosnąć, co zwiększa ich zapotrzebowanie na azot. Aplikacja nawozu na tym etapie wspomaga rozwój nowych pędów i liści oraz wpływa na przyszłe plonowanie. Drugą dawkę nawozu warto podać w czerwcu, w trakcie intensywnego wzrostu owoców. Azot jest wówczas niezbędny do prawidłowego formowania się jagód, poprawiając ich wielkość oraz jakość. Ostatnia aplikacja może mieć miejsce w sierpniu, jednak należy wtedy ograniczyć ilość nawozu, aby nie stymulować nadmiernego wzrostu pędów, które mogłyby nie zdążyć zdrewnieć przed zimą. Ważne jest również, aby nie stosować siarczanu amonu jesienią, ponieważ może to doprowadzić do niepożądanej aktywacji wzrostu, co zwiększa ryzyko przemarznięcia roślin w czasie zimy.
Sposoby i dawki stosowania siarczanu amonu
Dawkowanie siarczanu amonu powinno być dostosowane do wieku roślin oraz rodzaju gleby. Młode borówki (1-2 lata) wymagają mniejszych dawek, które wynoszą około 15-20 g nawozu na roślinę. W przypadku starszych krzewów (powyżej 3 lat) dawka ta może wzrosnąć do 40-50 g na roślinę. Nawóz rozsypuje się równomiernie wokół krzewów, unikając bezpośredniego kontaktu z pędami, aby nie doprowadzić do ich przypalenia. Po aplikacji nawozu zaleca się obfite podlanie roślin, co przyspiesza jego rozpuszczanie i wnikanie w glebę. Alternatywnie, siarczan amonu można wymieszać z innymi nawozami zakwaszającymi, takimi jak siarka granulowana czy siarczan potasu, co dodatkowo poprawia właściwości gleby. Ważnym aspektem jest monitorowanie pH podłoża – jeśli jego wartość spada poniżej 3,8, należy ograniczyć stosowanie siarczanu amonu na rzecz innych metod nawożenia, np. organicznych nawozów zakwaszających, takich jak kora sosnowa czy torf kwaśny.
Siarczan amonu jest skutecznym i powszechnie stosowanym nawozem w uprawie borówki amerykańskiej, jednak jego aplikacja powinna być dobrze zaplanowana. Właściwe terminy nawożenia to wczesna wiosna i środek lata, a odpowiednie dawkowanie zależy od wieku roślin i rodzaju gleby. Stosowanie nawozu wymaga ostrożności, zwłaszcza w kontekście pH gleby oraz potrzeby odpowiedniego nawodnienia po jego aplikacji. Wprowadzenie siarczanu amonu do programu nawożenia borówki może znacząco poprawić wzrost i plonowanie, pod warunkiem przestrzegania zasad prawidłowego stosowania. Pamiętając o tych aspektach, można osiągnąć zdrowe, obfite plony i zapewnić roślinom optymalne warunki do wzrostu.
