Agnieszka Irena Holland, urodzona 28 listopada 1948 roku w Warszawie, to ceniona polska reżyserka filmowa i teatralna, równocześnie scenarzystka filmowa i aktorka. Jej twórczość jest reprezentatywna dla nurtu zwanego kinem moralnego niepokoju. Holland jest także damą Orderu Odrodzenia Polski, odznaczoną II i IV Klasą. Jej rodzicami są Henryk Holland i Irena Rybczyńska, a starszą siostrą jest Magdalena Łazarkiewicz, również uznanie zdobyta reżyserka i scenarzystka urodzona w 1954 roku[1].
W grudniu 2020 roku Agnieszka Holland objęła stanowisko przewodniczącej Europejskiej Akademii Filmowej[2]. To prestiżowe stanowisko podkreśla nie tylko jej znaczenie w polskim kinie, ale także jej wpływ na szerszą arenę europejskiego filmu.
Jest to zaledwie lakoniczny opis osiągnięć Holland, które obejmują nie tylko jej indywidualne osiągnięcia artystyczne, ale również wkład w rozwój polskiego i europejskiego kina. Jej talent i zaangażowanie w sztukę filmową sprawiły, że stała się niekwestionowanym autorytetem w świecie reżyserii filmowej.
Spis treści
Agnieszka Holland – kim jest?
W latach 1966–1971 Agnieszka Irena Holland kontynuowała studia na Wydziale Filmowym i Telewizyjnym Akademii Sztuk Scenicznych w Pradze, uczestnicząc jednocześnie w wydarzeniach Praskiej Wiosny. Jej debiutem, który zdobył uznanie krytyków zagranicznych, był kameralny dramat “Aktorzy prowincjonalni” (1978). W Polsce zyskała renomę dzięki nagrodzonemu na Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych filmowi historycznemu “Gorączka” (1980). Po ukończeniu filmu “Kobieta samotna” (1981), który krytykował zarówno środowisko “Solidarności”, jak i marazmatyczny charakter komunistycznej rzeczywistości, Holland emigrowała do Francji po wprowadzeniu stanu wojennego w Polsce.
Tworząc filmy we Francji, Niemczech, a następnie głównie w Stanach Zjednoczonych, Holland zdobyła uznanie za dzieła takie jak “Gorzkie żniwa” (1985, nominowany do Oscara dla filmu nieanglojęzycznego) czy “Europa, Europa” (1990, nominowany do Oscara za najlepszy scenariusz adaptowany), skupiające się na Zagładzie Żydów. Jej filmografia obejmuje również mniej polityczne dramaty, m.in. “Oliviera, Oliviera” (1991) i “Placu Waszyngtona” (1997). Od 2007 ponownie kręciła filmy w Polsce, gdzie produkcje takie jak “W ciemności” (2011, nominowany do Oscara dla filmu nieanglojęzycznego) oraz “Obywatel Jones” (2019) zdobyły Złote Lwy na Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych. Jej kolejny film, “Zielona granica” (2023), został uhonorowany Nagrodą Specjalną Jury na Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w Wenecji.
W swoich filmach Holland skupia się na jednostkowych doświadczeniach osób znajdujących się na marginesie politycznych wydarzeń. Powszechnym tematem poruszanym przez nią jest krytyka zbrodni nazistowskich i komunistycznych. Artystka została wielokrotnie uhonorowana, w tym nagrodą FIPRESCI Platinum Award na Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w Sofii w 2020 roku oraz Platynowymi Lwami za całokształt twórczości w 2021 roku.
Agnieszka Holland – wiek, wzrost
Agnieszka Irena Holland urodziła się 28 listopada 1948 roku w Warszawie. Obecnie ma 75 lat. Jest cenioną reżyserką filmową i teatralną, scenarzystką filmową oraz aktorką, reprezentującą nurt znanego jako kino moralnego niepokoju. Wysokość jej postury wynosi 163 centymetry.
Holland jest laureatką Orderu Odrodzenia Polski, odznaczoną II i IV Klasą. Jej rodzicami są Henryk Holland i Irena Rybczyńska, a jest starszą siostrą Magdaleny Łazarkiewicz, również utalentowanej reżyserki i scenarzystki. W grudniu 2020 roku została przewodniczącą Europejskiej Akademii Filmowej, co potwierdza jej wpływ na światową scenę filmową.
Agnieszka Holland – życiorys
Agnieszka Irena Holland urodziła się 28 listopada 1948 roku w Warszawie. Jej ojciec, Henryk Holland, był dziennikarzem i socjologiem o pochodzeniu żydowskim. Po kapitulacji Warszawy w 1939 roku, przedostał się do Wilna, a później do Lwowa, będącego pod okupacją Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich. Po ataku Niemiec na ZSRR, wstąpił do Armii Czerwonej. Po II wojnie światowej, był oficerem Ludowego Wojska Polskiego, aktywnym działaczem komunistycznym oraz członkiem Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej (PZPR).
Jej matka, Irena z domu Rybczyńska, była polską dziennikarką wyznania katolickiego i uczestniczką powstania warszawskiego, choć negatywnie oceniała samo wybuch powstania. Agnieszka Holland wspominała, że matka krytycznie patrzyła na postępowanie władz sanacyjnych II Rzeczypospolitej, zwłaszcza na sposób, w jaki przegrały wojnę i opuściły kraj przed inwazją hitlerowską.
W 1959 roku, rodzice Agnieszki, Henryk Holland i Irena Rybczyńska, rozwiedli się, a Agnieszka pozostała przy matce, która ponownie wyszła za mąż, tym razem za dziennikarza Stanisława Brodzkiego. Dwa lata później, Henryk Holland został aresztowany pod zarzutem zdrady stanu i popełnił samobójstwo, co było dla Agnieszki ogromnym wstrząsem.
Po ukończeniu Liceum im. Stefana Batorego w Warszawie, Agnieszka Holland próbowała znaleźć ukojenie w reżyserii filmowej. Pomimo nieudanych prób dostania się do łódzkiej szkoły filmowej, skierowała swoją aplikację do Wydziału Filmowego i Telewizyjnego Akademii Sztuk Scenicznych w Pradze, gdzie studiowała w latach 1966–1971. Podczas Praskiej Wiosny w 1968 roku aktywnie uczestniczyła w strajkach studenckich. W 1970 roku została aresztowana na sześć tygodni przez czechosłowacką służbę bezpieczeństwa pod zarzutem kontaktów z osobami przemycającymi wydawnictwa emigracyjne.
Po powrocie do Polski rozpoczęła współpracę z Andrzejem Wajdą i nowo utworzonym Zespołem Filmowym „X”, próbując zrealizować własny film. Niestety, jej scenariusze były regularnie odrzucane przez komunistyczną cenzurę. Kariera filmowa Agnieszki Holland nabrała tempa w latach 70., a pierwszym jej telewizyjnym filmem krótkometrażowym był “Wieczór u Abdona” (1975).
W 1978 roku Holland zadebiutowała pełnometrażowym filmem “Aktorzy prowincjonalni”, który zdobył uznanie, zwłaszcza za kreacje Tadeusza Huka i Iwony Biernackiej. Film otrzymał Nagrodę FIPRESCI na Festiwalu Filmowym w Cannes, przyciągając uwagę międzynarodowej krytyki.
Kolejny sukces przyniósł Jej film “Gorączka” (1980), nagrodzony Złotymi Lwami na Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych. Obraz ten przedstawiał nieudolne działania członków Polskiej Partii Socjalistycznej podczas rewolucji 1905 roku. W 1981 roku, Holland, korzystając z chwilowego odprężenia politycznego, nakręciła film “Kobieta samotna”, poruszający temat ludzi biednych, którzy nie potrafią wyrazić siebie w trudnej sytuacji życiowej.
Po ogłoszeniu stanu wojennego w Polsce w 1981 roku, Agnieszka Holland okresowo przebywała we Francji i RFN, współpracując z Wajdą przy scenariuszach do filmów “Danton” (1982) i “Miłość w Niemczech” (1983). W RFN zrealizowała “Gorzkie żniwa” (1985), film opowiadający o tragicznych losach żydowskiej studentki medycyny, uciekającej z transportu do obozu koncentracyjnego.
W 1988 roku, Holland nakręciła “Zabić księdza”, film poświęcony morderstwu księdza Jerzego Popiełuszki. Produkcja spotkała się z kontrowersjami i negatywnymi recenzjami w mediach anglo- i francuskojęzycznych.
Kolejnym ważnym dziełem reżyserki był film “Korczak” (1990), przygotowany we współpracy z Andrzejem Wajdą. Jednak film spotkał się z kontrowersjami i oskarżeniami o zafałszowanie historii.
Agnieszka Holland kontynuowała swoją karierę poza granicami Polski, zdobywając międzynarodowe uznanie za takie filmy jak “Europa, Europa” (1990) czy “Olivier, Olivier” (1991). W 2007 roku powróciła do Polski, zdobywając Złote Lwy na Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych za “W ciemności” (2011) i “Obywatel Jones” (2019). Jej najnowszy film, “Zielona granica” (2023), zdobył Nagrodę Specjalną Jury na Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w Wenecji.
W swojej twórczości Holland skupia się na jednostkowych doświadczeniach osób znajdujących się na uboczu politycznych wydarzeń. Często podejmuje tematykę zbrodni nazistowskich i komunistycznych, a jej filmy są cenione zarówno za wartości artystyczne, jak i społeczne. Agnieszka Holland została wielokrotnie uhonorowana nagrodami filmowymi, a jej wkład w światową kinematografię jest niezaprzeczalny.
Agnieszka Holland – życie prywatne
Agnieszka Holland zawarła związek małżeński z Laco Adamikiem, gdy miała zaledwie 18 lat. Spotkali się w Pradze, gdzie Agnieszka wyjechała na studia filmowe. Laco Adamik był cenionym reżyserem spektakli telewizyjnych i operowych, zdobywając uznanie nie tylko w Polsce, lecz także na arenie międzynarodowej. Ich małżeństwo, zawiązane w młodym wieku Agnieszki, przetrwało przez 12 lat, a w 1978 roku małżonkowie powitali na świat swoją córkę, Katarzynę Adamik, która również później zyskała renomę jako reżyserka.
Agnieszka Holland, mając zaledwie 18 lat, poślubiła Laco Adamika, znanego i cenionego reżysera spektakli telewizyjnych i operowych na świecie. Para ta poznała się w Pradze, gdzie Agnieszka wyjechała, aby studiować film. Laco Adamik, będący utalentowanym reżyserem, zyskał uznanie nie tylko w Polsce, ale również zdobył międzynarodową renomę za swoją pracę w dziedzinie telewizji i opery.
W wyniku ich małżeństwa, które przetrwało 12 lat, na świat przyszła córka o imieniu Katarzyna Adamik. Katarzyna również podążyła śladami rodziców, stając się cenioną reżyserką.
To wspólne życie Agnieszki Holland i Laco Adamika to nie tylko związek małżeński, ale także partnerstwo artystyczne, które wpłynęło na ich indywidualne kariery. Oboje osiągnęli sukces w świecie sztuki, a ich córka Katarzyna kontynuuje rodzinną tradycję artystyczną, zdobywając uznanie jako reżyserka.
Historia tej rodziny to nie tylko opowieść o związku Agnieszki Holland i Laco Adamika, ale również o dziedziczeniu pasji i talentu w świecie sztuki. Córka Katarzyna, podobnie jak jej słynni rodzice, wnosi swój wkład w świat reżyserii, kontynuując artystyczną spuściznę, którą odziedziczyła od swoich utalentowanych rodziców.
Agnieszka Holland – wykształcenie
Agnieszka Holland ukończyła Filmovą a televizní fakultę Akademie múzických umění v Praze w 1971 roku, zdobywając wykształcenie filmowe na renomowanej uczelni artystycznej w Pradze. Jej edukacja filmowa na tej uczelni stanowiła solidne fundamenty dla jej późniejszej kariery jako reżyserki filmowej.
Dodatkowo, Agnieszka Holland uczęszczała do Batory High School, gdzie zdobyła podstawowe wykształcenie średnie. To tam kształtowały się jej umiejętności i pasja do sztuki filmowej, a także rozwijała się jej wrażliwość artystyczna.
Edukacja Agnieszki obejmuje zarówno polskie, jak i czeskie konteksty, co dodaje jej twórczości międzynarodowego wymiaru. Ukończenie prestiżowej praskiej uczelni filmowej było kluczowym momentem w jej życiu, otwierając drogę do kariery w świecie kinematografii.
Batory High School stanowiła wcześniejszy etap jej edukacji, gdzie kształtowała się jej młodzieńcza pasja do filmu. To właśnie tam Agnieszka Holland rozwijała swoje zainteresowania artystyczne, które później przeniosła na arenę międzynarodową, stając się jednym z najbardziej cenionych twórców filmowych swojego pokolenia. Jej ścieżka edukacyjna, zaczynająca się w polskiej szkole średniej, a kończąca na praskiej uczelni filmowej, stanowiła fundamenty dla jej późniejszych osiągnięć w dziedzinie reżyserii filmowej.
Agnieszka Holland – pochodzenie
Agnieszka Holland wzbudza wielkie zainteresowanie, zwłaszcza jeśli chodzi o jej pochodzenie, co często jest najpopularniejszym zapytaniem w Google. Urodziła się w 1948 roku w Warszawie, a jej rodzice, Henryk i Irena, byli Polakami pochodzenia żydowskiego. Ojciec, dziennikarz i socjolog, zginął tragicznie, oskarżony o szpiegostwo i zdradę stanu, popełniając samobójstwo, gdy Agnieszka miała zaledwie 13 lat. Jego śmierć otaczały kontrowersje, sugerowano nawet, że mógł zostać zamordowany podczas rewizji SB, jednak przez wiele lat pozostawało to tajemnicą. Informacja o tragicznym zdarzeniu dotarła do reżyserki za pośrednictwem prasy. Matka Agnieszki, Irena Rybczyńska, również była dziennikarką i aktywnie brała udział w Powstaniu Warszawskim.
Historia życia Agnieszki Holland jest pełna dramatycznych wydarzeń, związanych nie tylko z jej rodzinnym pochodzeniem, ale także z traumą związaną ze śmiercią ojca. To wyjątkowe połączenie artystycznego dziedzictwa i osobistej historii wpływa na jej twórczość oraz budzi zainteresowanie i spekulacje dotyczące tajemniczej śmierci ojca.
Agnieszka Holland – rodzice
Rodzice Agnieszki Holland to Henryk Holland oraz Irena Rybczyńska-Holland. Ojciec, Henryk Holland, był cenionym dziennikarzem i socjologiem o polsko-żydowskim pochodzeniu. Jego tragiczna śmierć, oskarżonego o szpiegostwo i popełnienie samobójstwa podczas rewizji SB, stanowi istotny element życiorysu reżyserki. Matka, Irena Rybczyńska-Holland, również była dziennikarką i aktywnie uczestniczyła w Powstaniu Warszawskim. To silne postaci z niezwykłymi historiami, które w znaczący sposób wpłynęły na życie i twórczość Agnieszki Holland.
To nie tylko rodzice artystki, ale także ludzie, których losy są ściśle związane z dramatyczną historią Polski. Historia ojca, związana z zaangażowaniem politycznym i tragiczną śmiercią, oraz matki, uczestniczącej w wydarzeniach Powstania Warszawskiego, tworzą kontekst dla zrozumienia głębszych inspiracji i motywacji Agnieszki Holland w jej dziedzinie reżyserii filmowej.
Agnieszka Holland – mąż
Agnieszka Holland zawarła związek małżeński z Laco Adamikiem, gdy miała zaledwie 18 lat. Ich drogi skrzyżowały się w Pradze, gdzie reżyserka wyjechała na studia filmowe. Laco Adamik, równie uzdolniony co ceniony na arenie międzynarodowej reżyser spektakli telewizyjnych i operowych, stał się jej życiowym partnerem. W 1978 roku, po 12 latach małżeństwa, para doczekała się córki, Katarzyny Adamik, która również zdecydowała się podążać ścieżką reżyserii.
Po latach wspólnego życia Agnieszka Holland i Laco Adamik postanowili podjąć decyzję o rozwodzie. Po tej życiowej zmianie reżyserka nie nawiązała już żadnego nowego związku. To ważne wydarzenie w życiu artystki, zarówno pod względem prywatnym, jak i zawodowym, kształtujące jej drogę życiową i wpływające na jej twórczość filmową. Decyzja o rozwodzie stała się punktem zwrotnym, który wyznaczył nowy etap w życiu Agnieszki Holland, zarówno jako kobiety, matki, jak i uznanego reżysera o międzynarodowej renomie.
Agnieszka Holland – dzieci
W 1978 roku na świat przyszła Katarzyna, córka Agnieszki Holland i Laco Adamika. To wyjątkowe wydarzenie w życiu reżyserki i jej życiowego partnera, które naznaczyło ich rodzinę. Katarzyna Adamik, jako potomkini utalentowanych artystów, odziedziczyła pasję do świata sztuki i filmu.
Od najwcześniejszych lat życia Katarzyna miała okazję być otoczona atmosferą kreatywności i działalności artystycznej, co z pewnością wpłynęło na jej rozwój. Zrodzona w rodzinie o silnych związkach z branżą filmową, Katarzyna Adamik postanowiła również podążać śladami rodziców i związać swoją przyszłość z reżyserią.
Jako córka dwóch utalentowanych reżyserów, Katarzyna Adamik ma wyjątkową szansę na rozwijanie swojej własnej kreatywności i zdobywanie doświadczenia w świecie filmu. To narodziny kolejnego pokolenia artystycznego w rodzinie, które kontynuuje i rozwija dziedzictwo filmowe przekazywane przez Agnieszkę Holland i Laco Adamika.
